Hallo, daar ben ik weer!

Where to start? First of all: ik begin moeite te krijgen met Nederlands ;) Vaak heb ik het Engelse woord in mijn hoofd en moet ik nadenken over het Nederlandse. Omgekeerd heb ik er last van als ik moe ben, dat ik overschakel op Nederlands. 'Ja' gaat er ook niet uit, maar gelukkig lijkt dat veel op 'da'.

Vorige week was ik in Sofia voor de on-arrival-training die bij EVS hoort. Hier heb ik bij elkaar zo'n 50 mensen ontmoet, die net als ik in Bulgarije EVS doen. 30 hiervan waren onderdeel van mijn training, de rest was in Sofia voor hun midterm-training, want zij zijn hier al 6 maanden. De training was niet bijster interessant, maar dat wist ik al. In al mijn jaren AEGEE heb ik al zoveel trainingen gehad over 'intercultural communication' e.d. dat er niet veel nieuws meer bij zat. Maar on the upside: ik kon dus wel super veel mensen ontmoeten die in allerlei hoeken en gaten in Bulgarije wonen. Reden genoeg dus om wat tripjes te plannen de komende maanden!

Als enige EVSer in Plovdiv was ik meteen een populaire bestemming: Plovdiv staat bekend als mooie stad en er werden op de training dan ook meteen reserveringen gemaakt om te komen logeren. Er lagen de afgelopen nachten 5 mensen in mijn woonkamer en dan heb ik er nog 2 geweigerd. Dit weekend is het (drie nachten) 'Nacht van Plovdiv' en zijn er iedere avond super veel gratis activiteiten - vandaar mijn gasten. Ik heb er sinds gisteravond een nieuwe held bij: Georgi Andreev. Hij trad op in het antieke theater in de stad en het was echt een genot om naar hem te kijken. In het filmpje (klik link) dirigeert hij, maar hij speelde gister op de gadulka - een Bulgaarse variant van de viool. Ik ben zeker van plan om vaker naar dit soort traditionele concerten te gaan kijken!

Afgelopen week heb ik in het museum mijn eerste guided tour gegeven aan 4 Belgische meisjes, zodat ik even kon oefenen. Wel fijn dat je dan af en toe in het Nederlands kunt zeggen wat je over dingen denkt. Bulgaarse restauratie bijvoorbeeld. In Nederland verzinnen we allerlei methodes om te laten zien dat iets is gerestaureerd en proberen we zoveel mogelijk van de oorspronkelijke materialen te behouden. Hier zijn ze daar niet zo van: je denkt dat je in een oud huis staat, maar in werkelijkheid is praktisch alles nieuw. Maar Bulgaren zouden geen Bulgaren zijn als ze het dan niet alsnog prachtig en fantastisch zouden vinden. Terwijl ik dan stiekem denk tja, zo kan ik het ook. Maar dat zeg je natuurlijk niet, want zoals eerder gezegd: Bulgaren zijn trots. Op hun yoghurt, op hun kaas, op hun geschiedenis etc. Ik ken het meeste wat ik hier eet uit Griekenland, maar owee als ik denk dat het Grieks is. Nee, de Grieken hebben het gejat en zo is het!

Het museum blijft me verbazen. Ook hier geldt dat de trotse Bulgaren niet erg openstaan voor suggesties en verandering. Mijn collega Mariya is hiervan het schitterende voorbeeld, al is schitterend niet echt het juiste woord. Zij werkt al 4 jaar in het museum en heeft na 1 jaar opgegeven om wat dan ook te proberen voor te stellen of te veranderen. Ze heeft super veel ideeën voor tentoonstellingen, educatieprogramma's, samenwerkingen etc. maar niks komt van de vloer. De directeur zegt 'ne' en that's it. Geen discussie mogelijk. En ik, als Nederlander, vraag dan 'waarom?', want dat is in Nederland een hele normale vraag. Het antwoord wat je dan krijgt is dat je nooit een antwoord krijgt. Welkom in een voormalig Sovjet-Unie land - corruptie all over. Soms wordt het argument gebruikt dat er geen geld is voor een project, waarop ik zeg: maar dan regel ik toch geld? Via de EU, fondsen, stichtingen, weet ik veel? En dan is de reactie: ja, maar dat is geen garantie dat dat geld ook bij het project terecht komt. En om eerlijk te zijn is dat nogal demotiverend. Mariya vertelt me dan ook dat ze al een keer of 10 op het punt heeft gestaan om weg te gaan, maar ja; waar kom je anders aan het werk met een studie Ethnografie? En dan verdient ze ook nog 20 leva per dag, wat zo'n 10 euro is. Met je universitaire titel. Dus het is allemaal een beetje triest. Gelukkig kan ik, onder het mom van ik ben Nederlander en ik begrijp het niet, misschien wat gaan veranderen. Vragen stellen die anderen niet meer durven stellen of druk uitoefenen met mijn Westersheid. Ik weet wel dat ik geen genoegen kan nemen met nul initiatief, daar voel ik me vooral te verontwaardigd voor.

Dan nog een positieve noot: Het weer is nog steeds fantastisch (30 graden overdag), ik heb ontdekt waar mijn naam vandaan komt (smokini = vijgen, en die vind ik echt super lekker), alles is hier rete goedkoop (halve liter bier €1,25, taxi naar huis €2,50), iedereen is heel aardig (behalve mijn huisbaas, die is gek) en de eerste bezoekers hebben hun tickets geboekt (Hester en Nick!), dus ik heb iets om naar uit te kijken! :)

btw: meer foto's available - zie foto's!