Ik wil al een tijdje alles opschrijven wat me hier vreemd voorkomt. Deze keer dus geen blog, maar een lijstje vol Bulgaarse gekkigheden.

• Veel dingen in Bulgarije gebeuren wel, of niet. Het openbaar vervoer is hiervan het grootste voorbeeld. In de bus koop je geen kaartje bij de chauffeur, maar bij een -totaal onherkenbaar- mannetje of vrouwtje dat je om 1 leva vraagt. Soms komen ze wel naar je toe, soms niet. En soms probeer je te betalen en weigeren ze je geld aan te nemen. Waarom, God only knows.
• De vrouwen geven hier liever geld uit aan make-up dan aan eten. Dus je ziet veel magere, mega opgedirkte vrouwen mét nepnagels en hun haar zo vol haarspray dat hun hoofd opeens totaal uit proportie is met hun lichaam. De porn star look is hier ook totaal geaccepteerd - platina blond, plastische chirurgie, hoge hakken en dat op een gewone doordeweekse dag.
• Bulgaren houden van zout. Zoveel zout, dat zelfs op al gezouten eten nog meer zout gaat. En ook in de karnemelk of ayran (geloof dat het yoghurt aangelengd met water is, maar smaakt hetzelfde) strooien ze zout. En niet een beetje, maar véél.
• Lopen is moeilijk voor Bulgaren. Op straat lopen ze altijd recht op je af, en opzij gaan, ho maar. Maakt niet uit hoe breed de straat is, als ze je ook maar enigszins tegemoet lopen zorgen ze ervoor dat ze precies recht voor je terecht komen. Netjes aan de kant gaan is er hier niet bij.
• Als Bulgaren iets vragen aan een vreemde beginnen ze gewoon met praten. Dus niet: 'hallo, mag ik je wat vragen?' en dan de vraag, nee, gewoon 'waar is..?'. Toen ik een Bulgaar dit vertelde en hij spontaan bedacht om dit eens te proberen, werd hij vierkant uitgelachen. Praten in het voorbijgaan is ook heel normaal, stilstaan is overrated.
• Bulgaren zijn de meest onverschillige mensen ooit. Vuilnis gaat gewoon uit het raam van de auto, als je een fiets ergens neerzet wordt hij sowieso gestolen, de trein staat zonder uitleg een uur stil of rijdt niet en op werk doe je nooit meer moeite dan nodig. Dit is voor een Nederlander bijna onvoorstelbaar, vooral in het kader van 'een betere wereld begint bij jezelf'. Maar de Bulgaarse mentaliteit is 'probeer je vooral niet te ergeren, want dat heeft toch geen zin', maar ja, als iedereen zo denkt gebeurt er dus niks.
• De lonen zijn hier bizar laag, waardoor sommige dingen gewoon niet te veroorloven zijn. Smartphones zijn in Nederland heel normaal, maar hier zie je nog super veel mensen met een knopjestelefoon. Ook de auto's zijn moeilijk te betalen, waardoor het ene barrel nog barreliger is dan het andere. Ik heb nog nooit zoveel verrotte auto's bij elkaar gezien als hier en ik weet zeker dat de helft van de auto's in Nederland niet door de APK zou komen. Resultaat is overigens dat veel mensen wel heel handig worden, want als er iets kapot gaat kun je het niet betalen om ermee naar de garage te gaan.
• Ik ben er vandaag achtergekomen dat mijn lesboek Bulgaars b-i-z-a-r oud is. Ik leer namelijk het woord voor 'telefoonkaart' (ja, die van de telefooncellen) en 'diskette' (ja, die van de MS-DOS computer..) Dit verklaart een hele hoop. Vaak zeg ik iets tegen collega's in het Bulgaars en vertellen ze mij dat het totaal niet gebruikelijk is om dit op deze manier te zeggen. Waarschijnlijk kan mijn lerares het zich ook niet veroorloven om nieuwe lesboeken te kopen.
• De herfst begint hier letterlijk op de dag dat het herfst wordt. In één dag dropt de temperatuur 10 graden en worden de bomen bruin. Super vreemd voor iemand uit Nederland, waar de herfst ongeveer het halve jaar duurt :p